Jeż Jerzyk

Pewnego dnia starzec o długich białych włosach i długiej białej brodzie, którego bystre niebieskie oczy łagodnie patrzyły na świat, rozwieszał na sznurze pranie. Był to wietrzny dzień i znoszone spodnie oraz swetry kołysały się w przód i w tył, aż staruszkowi zachciało się spać. Trudno się dziwić. Kiedy jesień jest dojrzała jak jabłka poukładane w skrzynkach na zimę, może przyjść ochota, by zapaść w sen jeszcze przed nocą. Starzec wszedł do chaty i zasnął. Przyśniło mu się coś miękkiego i spokojnego, prawie jak mruczący na kolanach kot. To coś tuptało cicho. Wysuszone, żółte liście, które opadły z bardzo rzadkiej brzozy ojcowskiej rosnącej na Skiełku, trzeszczały z zadowoleniem pod łapkami zwierzątka. We śnie nastała noc. Las szumiał spokojnie, przygotowując się do zimy. A rano słońce zajrzało przez szybę. Starzec zbudował swoją chatę w prześwicie niewielkiej polany, bo w słońcu pranie schnie lepiej i można się porządnie wygrzać. Dobrze to robi starym kościom, które zatrzeszczały dużo głośniej niż suche liście brzozy ojcowskiej, kiedy staruszek się przeciągnął. Zajrzał do szafy po czystą koszulę i spodnie, ale tych drugich nie znalazł. Koszula była długa, a w lesie nikogo oprócz zwierząt, więc czym się miał przejmować. Spodnie nie doschły całkiem, ale, co tam, pomyślał, wyschną na mnie. Zakłada i coś go w nogę drapie. Ostrożnie wsuwa rękę do kieszeni, a tu jeż śpi zwinięty w kulkę! Zamiast włosów ma od sześciu do ośmiu tysięcy szarobrunatnych szpilek. Kiedyś wierzono, że jeż mieszkający w okolicy przynosi szczęście. Jeże są z natury nieśmiałe. Przestraszone zwijają się w kłujący kłębek i nie widać ani łapek, ani pyszczka. Brzuszki mają miękkie, podbite szarobiałym futerkiem. Wędrują samotnie nocami i potrafią dobrze pływać oraz wspinać się wysoko. Stąd ta niespodzianka w spodniach! Staruszek nazwał jeża Jerzykiem. Wykopał mu niewielką jamkę u podnóża starej brzozy ojcowskiej i przykrył mchem oraz liśćmi. Jerzyk mógł spać dalej, aż do wiosny. To nieprawda, że jeże noszą jabłka i grzyby na grzbiecie, ale potrafią pomagać w ogrodowych porządkach, zjadając niechciane szkodniki. Sałata będzie zdrowo rosła, pomyślał starzec i wrócił do chaty na ciepłą herbatę. Uważajcie więc na kopczyki z liści. Mogą kryć śpiące niespodzianki. A jeże, podobnie jak wilki, są pod ochroną.