Wyruszając z niewielkiego, urokliwego Rytra, znajdującego się w dolinie Popradu, już od pierwszych kilometrów czujemy, że to nie będzie zwykła przejażdżka. To trasa, która wymaga – ale też hojnie wynagradza. Przehyba, dumnie wznosząca się na wysokość 1175 m n.p.m., czeka – a droga do niej to górska opowieść pełna potu, zapierających dech w piersiach widoków i chwil ciszy, której nie znajdziesz nigdzie indziej.

Już po kilku kilometrach asfalt ustępuje miejsca szutrowej, wijącej się wśród lasów drodze, która momentami potrafi dać w kość – szczególnie podczas podjazdu pod Wielką Polanę. To właśnie tam często trzeba zejść z roweru i przez chwilę iść pieszo, w skupieniu i z uśmiechem pokonując kolejne metry przewyższenia. Ale tu nie chodzi o prędkość – tylko o doświadczenie.

Wokoło tylko zieleń – żywa, soczysta, gęsta. Las tętni życiem, a w sezonie można trafić na słodkie poziomki, które wprost rosną przy szlaku. Nic nie smakuje tak dobrze, jak leśne owoce po intensywnym podjeździe! W górze – śpiew ptaków, czasem stuk dzięcioła, a przy odrobinie szczęścia – widok na Tatry.

Trud wspinaczki wynagradza osiągnięcie schroniska na Przehybie. Z jego tarasu rozciąga się panorama, która zostaje w pamięci na długo – Beskid Sądecki w całej okazałości. Tu warto odpocząć, napić się herbaty, zjeść coś ciepłego i porozmawiać z innymi piechurami i rowerzystami – bo Przehyba łączy ludzi z całej Polski.

Na deser? Zjazd – szybki, pełen adrenaliny i śmiechu. Droga powrotna przez Wodospad Zaskalnik koło Szczawnicy to dodatkowy punkt wycieczki. Tam można zamoczyć zmęczone nogi w lodowatej wodzie i dać się ponieść rześkiemu powiewowi górskiego powietrza.

To trasa dla tych, którzy kochają góry, rower i lekko szalone, jednodniowe wypady. Nie potrzeba wiele – tylko rower, dobre buty, odrobina zapasów i otwarte serce. A Przehyba? Zostanie z Tobą już zawsze.